mɩzɩnʋʋ [mɩzɩ́nʋʋ] 1• inquiéter v. ; déranger v. ; embrouiller v. 2• importuner v. Kpaŋnʋ mɩzɩɣnɩ ɛ-yɔɔ caɣyʋ. Le cheval tourmente son cavalier.
Search results for "caɣyʋ"
caɣyʋ caɣyaa [cáɣ́yʋ́, cáɣ́yáa] n.E, pA 1• personne adoptée n.f. Tɔyɩ pɩsɩ caɣyʋ e-egbena. Toï est un enfant adopté par ses oncles. 2• exilé(e) n.m.&f. ; immigré(e) n.m.&f. 3• étranger(ère) n.m.&f. Anasaayɩ waa kɛ caɣyaa Afrika taa. Les Européens sont des étrangers en Afrique. dérivé de caɣʋ «s'asseoir» et -yʋ «person-nificateur»