Search results for "kañatʋ"
kañatʋ labʋ₂ • être méchant(e)
† kañatʋ tʋ (expr.id.de kañatʋ)1) • méchant(e) n.m.&f. Kañatʋ tʋ kʋ pʋnʋ nɛ yɩɖɛ. Le méchant a tué une chèvre en gestation. syn: kañadʋ. 2) • sévérité n.f.
kañadʋ kañadɩnaa [káñádʋ́, káñádɩnáa] var. kañatʋdʋ; kɩñatʋdʋ. n.E, pA • personne méchante n.f. ; Kañadʋ ɛɛwɛɣnɩ ɛgbaɣd Le méchant n'a pas d'ami. syn: kañatʋ tʋ 1 .