Résultat de recherche pour "ñandʋʋ"

tɛbɩyɛ [tɛ́bɩ́yɛ́] aube n.f. Kpacaa kʋyɩ tɛbɩyɛ nɛ ɛɖɛɛ tɩʋ tɛ. Kpatcha a quitté dès l'aube pour aller chez le charlatan. syn: kɩdɩñandʋʋ . cf: ɖanaɣ, tanaŋ, wɩsɩ taa, ɖoo, caanaʋ, lɔndaa.

ñandʋʋ [ñandʋ́ʋ] 1A empêcher v. 2B déranger v. 3gâcher v. C. faire jour v. ; éclairer v. Ɛjaɖɛ yɔɔ ñandɩɣ. Il fait jour.

kɩdɩñandʋʋ kɩdɩñandɩŋ [kɩdɩñándʋʋ, kɩdɩñándɩ́ŋ] n.kI, I aurore n.f. ; aube n.f. Ɛkʋyɩ kɩdɩñandʋʋ tɛɛ nɛ ɛɖɛɛ. Il est parti dès l'aube. syn: tɛbɩyɛ .