Parcourir le kabiye


a
b
c
d
ɖ
e
ɛ
f
g
gb
h
i
ɩ
j
k
l
m
n
ŋ
o
ɔ
p
q
r
s
t
u
ʋ
v
w
x
y
z

c


cʋɖɩɩɩ cont.: cʋɖɩɩ .
cʋɖʋɖʋ adv. expr. con fixement adv. syn: cuɖuɖ .
cʋjʋŋa cʋjʋnzɩ [cʋjʋŋá, cʋjʋ́nzɩ] n.kA, sI lance n.f. cf: kɩgbɛzʋʋ.
cʋkɔ [cʋ́kɔ] adv. expr. peu adv. Puwobi cʋkɔ yɔ ... Il y a un petit instant que ... Puwobi cʋkɔ cʋkɔ. Cela a lentement évolué. cont.: . cf: pazɩ.
cʋkɔ cʋkɔ
cʋlʋ cʋlʋ [cʋ́lʋ́ cʋ́lʋ́] var. cʋlʋŋcʋlʋ. adv. exp pointu(e) adj.; aigu(e) adj. Ñɩmɩyɛ nɔɔ taa wɛ cʋlʋ cʋlʋ. Le bout de la flèche est pointu. cf: ɖɛɛ ɖɛɛ, cʋŋŋ; cf: cʋŋ cʋŋ; cf: cʋŋŋ, cʋŋ cʋŋ.
cʋlʋtʋʋ [cʋ́lʋ́tʋ́ʋ] v.3 tailler en pointe v. Kolu cʋlʋtʋʋ ñɩmɩyɛ. Le forgeron taille la flèche en pointe.
cʋndʋ₂ [cʋ́ndʋ] var. cɩndʋ. n.tI 1pâte de graine oléagineuse n.f. 2tourteau n.m.
cʋndʋlʋʋ [cʋ́ndʋ́lʋ́ʋ] v.3 1imposer sa volonté à quelqu'un Kaʋ cʋndʋlʋʋ Tɔyɩ se ɛwakɩ-ɩ. Kao impose sa volonté à Toï parce qu'il est plus fort que lui. 2tricher quelqu'un v. 3humilier quelqu'un v. ; ridiculiser v. syn: pʋʋlʋʋ .
cʋnɛ cʋna [cʋ́nɛ, cʋ́ná] var. cʋɖɛ. n.ɖI, a graine de karité n.f.
cʋnɩ -naa [cʋnɩ, -náa] n.E, pA moulin à grains n.m. Panaŋʋʋ mʋlʋm cʋnɩ taa. On fait moudre le grain au moulin. syn: mɔɔtɩ .
cʋnɩyʋ cʋnɩyaa [cʋ́nɩyʋ, cʋ́nɩyaa] n.E, pA 1qui s'occupe de la toilette (En général celui qui rend beau quelque chose.) 2qui dorlote un enfant ; qui choie un enfan
cʋnjʋ ad forme sans vie Kalɩmaɣ kpa cʋnjʋ. Le poussin est malade. syn: cʋʋlɛɛɛ .
cʋnʋʋ [cʋ́nʋʋ] v.3 embellir v. ; dorloter v. ; cajoler v. Kpaŋgbamʋʋ cʋnʋʋ akpenu kamaɣ wiye. La marraine embellit la fille initiée le jour de sortie des «akpema» («kamaɣ»).
(expr.) pɩɣa cʋnʋʋ gâter un enfant v. Maacʋnʋʋ man-pɩɣa. Je ne dorlote pas mon enfant.
cʋŋ cʋŋ [cʋ́ŋ́ cʋ́ŋ́] adv. expr. répé pointu(e) adj. Pasaɣtɩ ɖaʋ cʋŋ cʋŋ. On a taillé le bâton très pointu. cf: cʋlʋ cʋlʋ, cʋŋŋ; cf: cʋlʋ cʋlʋ.
cʋŋgbatʋ₂
cʋŋɩyɛ cʋŋa [cʋŋɩyɛ, cʋŋa] var. cɔŋgɩyɛ; cɔŋɩyɛ. n.ɖI, a instrument en fer avec manche en bois dont le «kondo» se sert pour cacher sa fac
cʋŋɩyʋ cʋŋɩyaa n.E, pA guetteur n.m.
cʋŋjʋnaɣ cʋŋjʋnzɩ n.kA, sI broche pour conserver de la viande n.f.
cʋŋŋ [cʋŋŋ ou cʋ́ŋ́ŋ́] adv. expr. pointu(e) adj. cont.: cʋŋŋŋ . cf: ɖɛɛ ɖɛɛ, cʋlʋ cʋlʋ; cf: cʋlʋ cʋlʋ, cʋŋ cʋŋ.
(expr.) kela cʋŋŋ dents saillantes.
(expr.) ñɩmɩyɛ cʋŋŋ 1flèche bien pointue Kaaŋ ɖɛ cʋŋŋ cʋŋŋ. Les rochers sont dressées en pic. 2saillant(e) adj. E-kiɖe ɖɛ cʋŋŋ. Son front est saillant.
cʋŋŋ cʋŋŋ
cʋŋŋŋ cont.: cʋŋŋ .
cʋŋʋʋ [cʋ́ŋʋʋ] var. cɔŋgʋʋ. v.3 guetter v. Ɛgbam cʋŋʋʋ nam. Le chasseur guette le gros gibier. syn: cɔŋʋʋ .
cʋʋ₁ adv. expr. trouble adj. cont.: . dérivé de cʋʋdʋʋ «troubler»
cʋʋ₂ cʋŋ [cʋ́ʋ, cʋ́ŋ] n.kI, I argile n.f. Pamaɣ ŋgbɔʋ nɛ cʋʋ. La jarre est faite en argile.
(expr.) cʋʋ ɖeɣa₁ marmite en argile n.f.
(expr.) cʋʋ ñanaɣ₁ assiette en argile n.f.
(expr.) cʋʋ nemeɣa plur. cʋʋ nemeɣsi [cʋ́ʋ́ nemeɣá, cʋ́ʋ́ nemeɣ́si] n.kA, sI atelier de poterie n.m.