Resultado de búsqueda de "michatagantsi"

imichataka V. michatagantsi.

imichatakaro V. michatagantsi.

imicha [del quech.] inan.pos. la tacañería de él. Itimi matsigenka pairo apatoventari imicha. Omirinka yamira shima inti ikogake ityomiani ipaigakerora itsinanetsite. (Cuentan que) había un hombre que era muy tacaño (lit. mucho se juntaba en él la tacañería); cada vez que traía pescado, buscaba los más chicos para dar a sus mujeres. • Las otras formas posesivas son: nomicha mi...; pimicha tu...; omicha su...(de ella). V. michatagantsi.

michanti [del quech.] s. persona miserable o tacaña. ◊ Tradicionalmente se decía que la tacañería existía en el cogote o pescuezo de la persona tacaña. V. michatagantsi; -nti Apén. 1.

michatagantsi 1vtr. {imichatakaro} mezquinar. Nonevivetakari ige irinkine imichatakaro tera inkoge impenara tovai, maanisanotyo ipavagetakena. Yo le pedí a mi hermano maní, pero lo mezquinó y no quiso darme mucho, sino que me dio muy poquito. 2vr. {imichataka} estar o ser tacaño/a. Okantiro: —Gara pogari pagiri pishitipagantetanakekari. Impo ikantiro ogokine: —Sa okantavintsanityo ma omichatakara, ¡ario pishitipagantetanake! —No comas suris, porque vas a tener halitosis —le dijo ella. —Ella miente porque es tacaña; ¡cómo, pues, vas a tener halitosis! —respondió su suegro más luego. V. michanti.