Search results for "ត្រគ់"

ញ៉ាញ្វែនកិ.ប្រមូល,ឆ្មូល​សំពត់ផា អីស ចាក ហះ ម៉ាត់ អំហ៊្មយ ញ៉ាញ្វែន អញ់ជុ ជែ អន់ ត្រគ់ ពូ!បើ​ដើរ​កាត់​មុខ​ភ្ញៀវ​សុំ​ឆ្មូល​សំពត់​កុំ​ឲ្យ​ប៉ះ​គេ។

ករ់ សាករ់ប.និយាយ​ឡុលៗញ៉ា ត្រគ់ អីស កាប ករ់ សាករ់ នីអៀ?ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ឯង​និយាយ​ឡុលៗ​ដូច្នេះ?

តង4អា.និ.ពេល,​​​​​​​​​​​​​​ឪកាស (ក្នុង​ការ​និយាយ​ឬ​ដំណើរ)កាប អូ ត្រគ់ តង ប្រ៉គ័ អន់ ទី កាន អូ ដាគ់ ។និយាយ​មិន​​ត្រូវ​ពេល​វា​អាច​នឹង​នាំ​ឲ្យ​មាន​បញ្ហា។

ជីង​​ ឡាញ់ជីងប.ហូរ​ឈាម​ច្រើនអុះ អាញ់ ត្រគ់ សាំង ឡាច់ ផាម ជីង ឡាញ់ជីង។ប្អូន​ខ្ញុំ​ម៉ុត​កាំបិត​ហូរ​ឈាម​ច្រើន។

តាវកិ.1នៅ​នឹង (កាន់​ភ្លើង​បាន​យូរ​ ងំ​បាន​យួរ)2ឈប់ញ៉ា ត្រគ់ ពូ តាវ ហះ ណោះ។ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​គេ​ឈប់​កន្លែង​នោះ។

គួប អន់ឌែកិ.1គ្នា​​គេមួត តាតាម័ ចាក ពួយ គួប អន់ឌែ។ពួក​កំលោះ​ដើរ​តាម​គ្នា​គេ។2គូ​កន​របស់​ពួក​គេអុះ អាញ់ លូ កាម៉ាញ់ អ៊ែ ត្រគ់ គួប អន់ឌែ ខាក់។ប្អូន​ខ្ញុំ​នឹង​ប្រពន្ឋ​របស់វា​ត្រូវ​គ្នា​ណាស់។

តាប៉្លើងកិ.ផ្លាត,ភ្លាត់ម៉ី អាញ់ ចាំង អ៊្លង តាប៉្លើង ត្រគ់ តី អ៊ែ ខប់ ឡាច់ ផាម រូចៗ។បង​ខ្ញុំ​ចាំង​ឈើ​រអិល​ផ្លាត​កាប់​ដៃ​ខ្លួន​ឯង​ហូរ​ឈាម។

ជែ រ៉ាប់ ជែ រ៉ូកិ.អធ្យាស្រ័យពិន សុនសាត និះទៅ ត្រគ់ ជែ រ៉ាប់ ជែ រ៉ូ អ្លុ ឡាប់ ថូត គួប ទ្រង សឹត ឡាំៗ។យើង​ជា​ជន​ជាតិ​តែ​មួយ​ត្រូវ​ចេះ​អធ្យា​ស្រ័យ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅមក។

ក្រូកិ.ក្រ​មក​ដល់អាញ់ ញម កា គន អាញ់ ឡាំ ម៉ីរ ដារ់ អា ញ៉ា ត្រគ់ សឹត ក្រូ ទឹល ហី?ខ្ញុំ​ឆ្ងល់​កូន​ខ្ញុំ​ទៅ​ចំការ​ថ្ងៃ​នេះ​ម៉្តេច​ក៏​ក្រ​មក​ដល់​ផ្ទះ​ម្លេះ?

ចីនន.ជំងឺ​ឃ្លង់ប៉ាណូស សើគ ពែ អៀង ត្រគ់ ចីន ខង អូ ទី អន្នហាំ។មនុស្ស​កាល​ពី​សមយ័មុន​កើត​ជំងឺ​ឃ្លង់​ច្រើន​ដោយសារ​គ្មាន​ថ្នាំ​ព្យាបាល។

ជុបកិ.សូរ​លំពែង​បុក​ចំ​អ្វី​មួយ ឮ​សូរ​ជុបពូ ស្រាង តាប៉ាក័ ត្រគ់ ជុបៗ។គេ​ចោល​លំពែង​បុក​ដី​ឮ​សូរ​ជុប​។

គ្លឹះកិ.ថ្លោះ​ (អង្គប់​ថ្លោះ​ទោះ​ជាប់​សត្វ​រឺ​មិន​ជាប់​ក្តី)គែប គ្លឹះ ត្រគ់ វ៉ារ់ ម៉ោញ កាតុ។អង្គប់​ថ្លោះ​​ជាប់​សត្វ​កណ្តុរ​មួយ។

រ៉ាម៉ាចន.ខ្មោច​ធ្វើ (ខ្មោច​ដែល​ស្លាប់​យូរ​ហើយ​ប៉ុន្តែ​វា​មក​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​ឈឺ)អុះ អាញ់ ត្រគ់ រ៉ាម៉ាច ប៉ាទ្រូ ច្រិ ប៉្រគ័ អន់ អីគ។ប្អូន​ខ្ញុំ​ឈឺ​ដោយ​សារ​ខ្មោច​ធ្វើ​។

ជែកកិ.ចែកតំពួន សង់ខុំ ពូ មោហ សៃន ស្រុក ពូ ត្រគ់ ជែក ប៉ាំងឡៃ សាអ៊្លង គ្រឹប ខាប់ខួ។ទំពួន​សម័យ​បុរាណ​ពេល​គេ​សែន​ភូមិ​គេ​ចេះ​ចែក​រំលែក​សាច់​ដល់​គ្នា​គ្រប់​គ្រួសារ។

រ៉ាំពងកិ.សេពគប់,រាប់រកពិន សុនសាត នីទៅ ត្រគ់ អ្លុ ប៉ិច លូ រ៉ាំពង គួប ពិន។យើង​ជា​សាសន៌​តែ​មួយ​ត្រូ​វចេះ​ស្រឡាញ់​រាប់​រក​គ្នា។

តាគ់ អង់រ៉ាបកិ.ចំអកប៉ប័ ពូ ប៉ក់ លូ ម៉ូតូ ជែ តាគ់ អង់រ៉ាប ពូ ត្រគ់ ឡាវ៉ាំង ឡាកោ ពិន ទៅ ដេល។ឃើញ​គេ​ដួល​ម៉ូតូ​កុំ​ចំអក​ឲ្យ​គេ​ប្រយត្ន័​ខ្លូន​ឯង​ដួល​ដែរ។

គន វ៉ារ់1ន.សាច់​ដុំ​ដើម​ដៃមើគ អាញ់ ពីត អាញ់ ត្រគ់ គន វ៉ារ់ ប៉ុក សាប៉្លោក។ម្តាយ​​ខ្ញុំ​វាយ​ខ្ញុំ​ចំ​សាច់​ដុំដៃ​​ឡើង​ប៉ោង​ក្តុល។

កល់ ទៀកន.ប្រភព​ទឹកពឹ អាញ់ សីរ ឡុង ត្រគ់ ពឹង កល់ ទៀក ប៉្រគ័ អន់ ទៀក ឡាច់ អៀង ខាក់។ឪពុក​របស់​ខ្ញុំ​ជីក​អណ្ដូង​ប៉ះ​ចំ​ប្រភព​ទឹក ធ្វើ​ឲ្យ​ទឹក​ចេញ​ច្រើន​ណាស់។

ឃូន.គូ (ដៃគូ)កឺប គែង សាំងអ្យោ លូ គែង សាម៉ា ចឹង ត្រគ់ ឃូ អន់ឌែ។ស្បែក​ជើង​ខាង​ឆ្វេង​និង​ខាង​ស្តាំ​ទើប​ត្រូវ​គូ​វា។

ង៉ិកិ.ក្ងៀង​កគន ឡន់ ផា តៃប អូ ត្រគ់ អ៊ែ ចឹង ង៉ិ អង់កូ។ទារក​បើ​ដេក​មិន​ត្រង់​អាច​ក្ងៀង​ក។

ញ៉ា1សព្វ.អ្វីសារ ញ៉ា អីស កាប ណោះ?អ្នក​និយាយ​អំ​ពី​រឿង​អ្វី​ទៅ?2សព្វ.ហេតុ​អ្វីញ៉ា ត្រគ់ កាប សារ ណោះ?ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​និយាយ​រឿង​នោះ?3ឈ.ត្រគ់ ញ៉ា អូ អីស កាប ណោះ?តើ​ឯង​និយាយ​ខុស​ឬ​ត្រូវ?

ទឹប កាតុកិ.វិ.ទាំង​មូលអ្យិរ អា ពូ ត្រគ់ ទៀន អន់ កា ប‌៉្រ័ះ ទឹប កាតុ។មាន់​នេះ​គេ​ត្រូវ​ថ្វាយ​ដល់​អារក្ស​ទាំង​មូល។

ជុងន.ជើងអន់ទ្រួល ចឹង ម៉ុត តៃប ត្រគ់ រ៉ាវ ជុង។មុន​ចូល​កេង​ត្រូវ​លាង​ជើង។

កាគ់កាន់ វ៉ាន់កាណាប.ប្រកាន់,​រើស​អើងពិន ស៊ុនសាត ម៉ោញ ណោះ ត្រគ់ ជែ កាគ់កាន់ វ៉ាន់កាណា​ ហះកា ពិន ត្រគ់ ជែ រ៉ាប់ ជែ រ៉ូ គួប ទ្រង ។យើង​ជាតិ​សាស​តែ​មួយ​គួរ​កុំ​ប្រកាន​គ្នា តែ​ចេះ​អត់​ទោស​ឲ្យ​គ្នា​វិញ។

គ្រូន.គ្រូ​មន្តអាគមប៉ាណូស អា ត្រគ់ គ្រូ ប៉ាឡាប។មនុស្ស​នេះ​ត្រូវ​គ្រូ​មន្ត​អាគម​ធ្វើ​អំពើ។