kay kerdenegçşl. fiilgçşl. fiiloynamakDomanê ciranan (emberyanan) nêverdanê, ez ki inan de kay bıkeri.“Komşuların çocukları benim de onlarla oynamama izin vermiyor.“
kay kewtene1gçsz. fiilgçsz. fiiloyuna_girmek ; oyuna_katılmakTı ke wazenê kay kewê, tı gani dı hezari bıdê.“Oyuna katılmak istiyorsan, iki bin vermen lazım.”2heyecanlanmak ; dört_dönmekO zaneno ke tı yenay, kewto kay.Geleceğini biliyor, dört dönüyor.