Search results for "kaacɩ"

lɔɔyaɣ₁ lɔɔyɩsɩ [lɔ́ɔ́yáɣ́, lɔ́ɔ́yɩ́sɩ] cuillère n.f. syn: kaacɩ 1 .

kiiɖozuu [kiiɖozuu] n.kI manière de regarder fixement sans ciller des yeux syn: kaacɩbɩyaɣ .

kela lɔɔyaɣ fourchette n.f. syn: kaacɩ 2 .

kaacɩbɩyaɣ₂ [kaacɩbɩ́yaɣ] n.kA manière de regarder fixement sans battre des paupières Ɛcɔnna kaacɩbɩyaɣ. Il regarde bêtement. syn: kiiɖozuu .

kaacɩ -naa [kaacɩ́, -náa] n.kI, pA 1cuillère n.f. syn: lɔɔyaɣ . 2fourchette n.f. Kpacaa tɔkɩ mʋtʋ nɛ kaacɩ. Kpatcha mange la pâte avec la fourchette. syn: kela lɔɔyaɣ .

cuɖuɖu [cúɖúɖú] var. cururu; kaacɩbɩyaɣ. adv. expr. con fixement adv. Mɔncɔnɩ-ɩ cuɖuɖu. Je l'ai regardé fixement.