Browse Kabiye


a
b
c
d
ɖ
e
ɛ
f
g
gb
h
i
ɩ
j
k
l
m
n
ŋ
o
ɔ
p
q
r
s
t
u
ʋ
v
w
x
y
z

a


aŋwɔ -naa [aŋ́wɔ, -náa] var. aŋwa. n.kI, pA bitume n.m. ; asphalte n.m. ; goudron n.m. viendrait d’éwé àŋɔ̀mɔ́
(expr.) aŋwɔ ɖʋʋ asphalter v. ; bitumer v. Paɖʋʋ aŋwɔ habɩyɛ yɔɔ. On bitume la route.
aŋwɔ ɖʋʋ See main entry: aŋwɔ
Apeyeeme nom propre Apeyemé (ville du Togo
asaalɩɩ -naa n.E, pA revenant n.m. syn: ñazɩñazʋ .
asaŋgbabiye asaŋgbabee [asáŋgbabiyé, ~gbabée] var. saŋgbape. n.ɖI, a épice n.f. Nakaa hili ɖozi nɛ asaŋgbabee. Naka a préparé la sauce avec des épices.
aseɣɖe [aseɣ́ɖe] n.ɖI témoignage n.m.
(id) aseɣɖe lɩzʋʋ témoigner v.
(expr.) aseɣɖe tʋ plur. aseɣɖe tɩnaa [aseɣ́ɖe tʋ́, aseɣ́ɖe tɩ́náa] témoin n.m.
aseɣɖe lɩzʋʋ See main entry: aseɣɖe
aseɣɖe tʋ See main entry: aseɣɖe
asɛsɛyʋ syn: ajanjɛyʋʋ .
asɛsɛyʋʋ asɛsɛyɩŋ n.kI, I crevette n.f. syn: ajanjɛyʋ .
asɛyɩbɩɣ syn: asɛyʋ .
asɛyɩbɩɣa asɛyɩbiya [ásɛ̀yɩbɩɣá, ásɛ̀yɩbíya] n.kA, sI jeune femme n.f. Ɖeɖe Camɩyɛ kpaɣ asɛyɩbɩɣa. Hier Tchamiyè a épousé une jeune femme. syn: asɛyʋ .
asɛyʋ asɛyaa [ásɛ́yʋ́, ásɛ́yáa] var. asayʋ. n.E, pA jeune femme n.f. syn: asɛyɩbɩɣ ; syn: asɛyɩbɩɣa .
asɛyʋʋ [ásɛ́yʋ́ʋ́] var. asayʋʋ. n.kI 1dommage n.m. ; catastrophe n.f. ; dégât n.m. 2événement malheureux n.m. 3accident n.m.
asiɣye asiɣa [ásíɣ́ye, ásíɣ́á] n.ɖI, a 1n.gén. puce n.f. 2puce de chiens n.f. cf: kpandaajoɖe.
asipirini -naa n.kI, pA aspirine n.f. viendrait de fr. aspirine
asɩba -waa [asɩ́ba, -w’áa] n.E, pA pauvre femme n.f. ; femme méprisée (femme qui ne sait rien faire, qui vaille et qui, de ce fait, perd l’estime de son époux et de l’entourage
asɔndʋ [ásɔ́ndʋ] n.tI état de la femme allant de la période de l’accouchement au sevrag
asɔnʋʋ asɔŋ [ásɔ́nʋ́ʋ, ásɔ́ŋ] n.kI, I nourrice n.f.
Asɔɔlɩ nom propre Assoli (préfecture du Togo
asuluma [asúlúmá] var. asumna. n.a saleté n.f. ; malpropreté n.f. cf: acalɩtʋ, azɔɔta, kʋzɔɔtʋ.
ata -naa [ata, -náa] var. ataa. n.kI, pA tresse de paille qui recouvre le faîte du toit de chaume d’une case rectangulaire ou carrée n.f. cf: kɩgbɛyʋʋ, kpaɣdɩ, lɛɣajɩka.
ataakunaa -naa [atáákunáá, -náa] var. akitaaku. n.E, pA personne qui trahit ; traître(esse) n.m.&f.
Atakpaɣma nom propre Atakpamé (ville du Togo
atamlʋʋ -waa [ataḿlʋʋ, -w'áa] n.E, pA exprime l’idée de quelque chose qui est doublé cf: agbaka.