yaamyàːḿyaa-ɦ.gw. B2yaa / yaa / yaajuger v.tr., trancher v.tr.Bà yaa yaagu huraa duun.Ils jugent une affaire à la cour royale.Bà yaa bawdwu n yaagu.On juge le voleur.h. mjugement n.m.Action de jugerTant gwɛɛt yaam kena n nidkuum.Le jugement de problèmes terriens entraîne la mort humaine.NPat.yaagu