buklbbùkl̀b́bukl-ɦ.gw. D1bukla / bukl / buklameublir v.tr. le sol, écraser v.tr. des mottesĤà hɔɦwr tant n bukl tangbegɦa na ɦà ko jit kpamb.Il a remué la terre et a ameubli le sol pour faire le jardin potager.h. b/–ameublissement n.m.Action d'ameublirBasebug̈bFréq.bukrb