Search results for "benŋ"

tugbingbenŋ, tugbingbeni [tùgbíngbénŋ̂, tùgbíngbénî] n. cou m tordu de façon permanente (congénitale ou dû à un accident).

nigbenŋl, nigbenŋa [nìgbēnŋl̀, nìgbēnŋà] n. personne f importante.

nigbenŋu, nigbenŋd [nìgbēnŋù, nìgbēnŋd̀] n. personne f grosse.

lanmgbenŋl, lanmgbenŋa [lánmgbēnŋl̀, lánmgbēnŋà] n. (ecclés.) chapitre m.

langbenŋ, langbeni [làngbénŋ̂, làngbénî] n. menton m.

kuutinbenŋ, kuutinbeni [kùùtínbénŋ̂, kùùtínbé ́nî] n. poule f de plumage gris sombre.

gbenŋu, gbenŋi [gbēnŋû, gbēnŋî] n. guêpe f.

gbenŋ, gbenŋ, gbenŋd [gbēnŋ́, gbénŋ̂, gbēnŋd́] v. grossir, devenir gros.

gbenŋ₁ [gbènŋ́] v. voir: gben, gben, gbenŋ.

gbenŋ, gbeni [gbénŋ̂, gbénî] n. 1fromager m ou faux kapokier m. 2(Ceibe pentendra).

gbenŋ₂ [gbènŋ̀] v. d'ét. être gros.

gben tuba (dér.de gben, gben, gbenŋ) prêter oreille.

gben, gben, gbenŋ [gbèń, gbèǹ, gbènŋ́] v. incliner, s'incliner. voir: gbenŋ. gben tuba

benŋ [bēnŋ́] v. voir: ben, ben, benŋ.

ben u pal (dér.de ben, ben, benŋ) mettre en colère.

ben, ben, benŋ [bēń, béǹ, bēnŋ́] v. faire mûrir ; cuire ; (fig.) affliger une punition corporelle. voir: benŋ. ben u pal