Browse Kabiye


a
b
c
d
ɖ
e
ɛ
f
g
gb
h
i
ɩ
j
k
l
m
n
ŋ
o
ɔ
p
q
r
s
t
u
ʋ
v
w
x
y
z

f


femtu [feḿtu] n.tI 1A surveillance d'un champ ensemencé 2B manière de guetter 3enflure n.f. Ɖɩnɖɩ tɩʋ ñasɩ-m yɔ, peeye fema. Femtu ndʋ tɩwɩɣ. L'endroit où l'abeille m'a piqué, c'est enflé et ça fait mal.
fenaɣ fenasɩ ou fenisi [fenaɣ́, fenásɩ ou fenísi] A n.kA, sI lune n.f.
(expr.) fenaɣ cɔzaa dernier croissant de lune
(expr.) fenaɣ kʋyaa₁ fin de mois lunaire
(expr.) fenaɣ lɩwaa₁ nouvelle lune ; premier croissant
(expr.) fenaɣ siɣaa₁ 1pleine lune 2mois n.m.
(id) fenasɩ takayaɣ calendrier n.m.
(id) halʋ na fenaɣ menstruation n.f.
fenaɣ cɔzaa See main entry: fenaɣ
fenaɣ kʋyaa₁ See main entry: fenaɣ
fenaɣ lɩwaa₁ See main entry: fenaɣ
fenaɣ siɣaa₁ See main entry: fenaɣ
fenasɩ takayaɣ See main entry: fenaɣ
fenaɣ kajalaɣ kpɩtaʋ première semaine du mois.
fenaɣ lɩwaa₂ 1premier croissant (lune) n.m. 2ressembler ; ressembler à
fenaɣ siɣaa₂ pleine lune
fenu fenaa [fénú, fénáa] n.E, pA 1veilleur dans les champs n.m. 2garde n.m.&f. ; sentinelle n.f.
feŋiyu feŋiyaa [féŋiyu, féŋiyaa] var. feŋgiyu. n.E, pA 1guetteur n.m. syn: fɩŋɩyʋ 1 . 2espion(onne) n.m.&f. syn: fɩŋɩyʋ 1 . 3gardien(ienne) n.m.&f.
feŋka
feŋuu [féŋuu] v.3a. 1espionner v. syn: fɩŋʋʋ . 2surveiller cf: kilimuu, pɛŋʋʋ.
fesaɣ₂
fetiy syn: ajaafetiye .
fetiye fetee [fétíyé, fétée] var. amɔkɔ. n.ɖI, a crapaud n.m. syn: ajaafetiye .
(id) fetiye sʋlʋm espèce de plante couchée à feuilles et tiges velues, à feuilles opposées Nelsonia canescens, (Lam.) Spreng. Acanthaceae
fetiye sʋlʋm See main entry: fetiye
fetuu [fétuu] v.3 rater v. ; manquer v. Ewoki e-egbena eefetiɣ. Il visite ses oncles sans relâche, fréquemment. Tɔɔnaɣ eefetiɣ pɛ-tɛ. Ils ont des vivres en permanence.
feveku fevekiŋ [fevekú, fevekíŋ] var. hohou [hohoú, hohóŋ]; hohou. n.kI, I vapeur de l'eau n.f.
feziŋ libu retenir la respiration v.
fezitu [fezítu] n.tI 1manière de réveiller 2manière de redonner la vie à un mor dérivé de fezuu «réveiller»
feziyu feziyaa [fézíyú, fézíyáa] n.E, pA 1qui peut réveiller 2qui est capable de redonner la vie à un mor dérivé de fezuu «réveiller» et -yu «personnificateur»
fezuu₁ feziŋ [fezuú, fezíŋ] A n.kI, I manière de respirer ; respiration n.f.
(id) fezuu caɣʋ₂ vivre v.
(expr.) fezuu kitibuu 1expiration n.f. 2vie n.f. syn: wezuu.
(expr.) fezuu kɩkpakpaʋ inspiration n.f.
fezuu caɣʋ₂ See main entry: fezuu₁