bɔbɔdgubɔ̀bɔ̀d̀ɡúbɔbɔd-h.b.+tronqué, -ée adj.Bà gitg ɦà nuɦu ɦà ka ba n nubɔbɔdr.On lui a coupé la main, il a un moignon.h. ku/–troncature n.f.†bebɔdgoSiouBasebɔdb