jiwɦijíwʔíjiwɦ-h. –/ɦihonte n.f.; humiliation n.f.; déshonneur n.m.Jiwɦi kpala-wu.; Jiwɦi kura-wu.La honte l'a querellé.; La honte l'a tué.La honte l'a saisi.; La honte l'a écrasé.Var.: jeweɦ, fɛɛr (Siou)